ارزیابی ظرفیت همجواری قلمروهای فضایی در واحد مسکونی
نویسندگان
چکیده مقاله:
Paying attention to the meaning of territory in residential design affects the arrangement of built environment and bases it on the family members’ main needs. The paper tries to recognize the specific functions of each family in various spaces in order to understand cultural traits and subjective terri tories of the family. Then supposing that one spatial territory is Adjacent to the other, the influences of the three senses (sight, smell and hearing) of that territory on the other are surveyed. For the sake of “radiation transmission” or “radiation absorption” the interactions of two territories are determined by recognizing the daily activities of family members within the transmitted and absorbed spectrums of rays of each sense. To achieve a level of independence required by each territor y, by defining the a dmissible effects, the efficient limit expressing percentage of adjustment for adjacency consistency and preparing desirable independence is determined. Value of necessary junctures can be obtained by comparing this limit with the spectrum of junctures. Therefore the achieved diagrams for each sense express the range of the proper juncture in the adjusting procedure for those two spatial territories. The adjacency quality of two zones can be evaluated by regarding to the number of proper junctures and the value of separation . Using the method presented in this paper, the acceptable linear, planar and spatial junctures for separation of two zones can then be obtained in order to attain desirable independence.
منابع مشابه
ارزیابی سیاستگذاری مسکونی در شهر تهران در رویارویی با نابرابری فضایی
سیاستگذاری مسکونی یکی از عرصههای مهم سیاستگذاری شهری است. ویژگیهای اجتماعی مسکن و نیز اثرات گستردۀ بخش مسکن در اقتصاد، سیاستگذاری مسکونی و پشتیبانی تأمین مسکن را جزئی از سیاستگذاری عمومی قرار داده است. آن شیوه سیاستگذاری عمومی که مسکن را بهعنوان «حق اجتماعی» نادیده میگیرد، سبب شکلگیری نابرابری فضایی در سیستم مسکونی شهرها میشود. مشکل مسکن در تهران، هم بهعنوان جزئی از یک مشکل فراگیر د...
متن کاملطراحی قلمروهای مجموعه مسکونی به منظور تنظیم تعاملات اجتماعی
قلمروها را می توان از چند منظر تعریف نمود. قلمرو به عنوان یک مکان، شامل فضا، محیط، محوطه، پایگاه و یا محدوده ای مشخص و دارای حد و مرز است که توسط شخص، خانواده، ساکنین و گروه های اجتماعی، به روش های مختلفی شکل می گیرد. همچنین قلمروها منابعی هستند که به وسیله موانع فیزیکی، نشانه های نمادین، با روش هایی چون عمل کردن، فرمانروایی کردن، جای دادن، استفاده کردن، دفاع کردن و علامتگذاری کردن به طور مستمر...
ارزیابی حرارتی مدل های مسکونی
میزان حرارت خورشیدی در تایلند به طرز بیسابقهای هر سال قویتر میشود و این امر درک قابلیتهای حرارتی مصالح ساختمانی (به ویژه عایقهای حرارتی) را ضروری میکند. در این تحقیق سه نمونه ماکت خانه ساخته شد که در یک مدل از چوب و در دو مدل دیگر از فیبر سیمان برای سقف، کف و دیوارها استفاده شده است. از آنجا که چگالی چوب تقریباً نصف فیبر سیمان است، در این تحقیق ضخام...
متن کاملارزیابی میزان آسیب پذیری واحد های مسکونی شهر شیراز بر اساس شاخص های کالبدی
مقدمه: شناسایی میزان آسیب پذیری مجموعه های مسکونی نواحی شهر و پهنه بندی و اولویت بندی آسیب پذیری نواحی شهری، می تواند پیشگیری و آماده سازی سیاست هایی برای مقاوم سازی مجموعه های مسکونی باشد. هدف این مقاله، شناخت و اولویت بندی میزان آسیب پذیری واحد های مسکونی مناطق شهری شیراز بر اساس شاخص های کالبدی می باشد و یک مدل چند هدفه را با کاربرد نویددهنده برای برنامه ریزی آسیب پذیری واحد های مسکونی در شه...
متن کاملتدوین دستور زبان طراحی قلمروهای فضایی مسکن بهمنظور بهبود تعامل اعضای خانواده
آسایش خانواده و فراهم آمدن امکان ارتباط و تعامل مناسب اعضای خانواده با یکدیگر و حتی با سایر نزدیکان، نیازمند طراحی مناسب سازمان فضایی مسکن میباشد. با توجه به نیازهای متفاوت هر کدام از اعضای خانواده در هر سن و موقعیت، فضاهای مسکن باید بهگونهای طراحی گردند تا علاوه بر پاسخگویی به نیازهای جسمی و روانی هر یک از اعضاء، مانع ارتباط مناسب آنها نیز نگردد زیرا بیتوجهی به این مقوله، سبب تقویت فر...
متن کاملپیکرهبندی فضایی، ادراک تراکم و تعاملات اجتماعی در محیطهای مسکونی: ارائۀ یک مدل علّی (نمونه موردی: مجتمعهای مسکونی شهر مشهد)
هرچند تراکم به عنوان معیاری کمّی، راهی برای کنترل و قانونمندی توسعههای مسکونی است و بر میزان فشردگی واحدهای مسکونی و جمعیت ساکن در آنها دلالت میکند، امّا در عمل، شرایط زندگی ساکنین، از جمله شرایط زندگی اجتماعی، امنیت در فضاهای مشترک و همچنین شیوۀ ادراک محیط را تحت تأثیر قرار میدهد. در مطالعات پیشین، اجماع کلی درخصوص رابطۀ میان تراکم و تعاملات اجتماعی در محیطهای مسکونی وجود ندارد. در یک تراکم...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
عنوان ژورنال
دوره 19 شماره 6
صفحات 23- 33
تاریخ انتشار 2009-01
با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.
کلمات کلیدی برای این مقاله ارائه نشده است
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023